|
|
|
| Włodzimierz Szer „Do naszych dzieci. Wspomnienia”
20 marca br. (czwartek), godz. 18.00 |
| | Włodzimierz Szer (pośrodku) z kolegami z klasy maturalnej. |
| Spotkanie będzie poświęcone Włodzimierzowi Szerowi, profesorowi w Instytucie Biochemii i Biofizyki PAN, który w 1967 roku wyemigrował wraz z rodziną do Stanów Zjednoczonych. W swoich wspomnieniach opisał on życie warszawskich Żydów w okresie przedwojennym, ucieczkę w 1939 r. na tereny zajęte przez Rosjan, zesłanie na Syberię oraz drogę bojową z Dywizją Kościuszkowską. Po wojnie Szer studiował w Łodzi. Jego wspomnienia obejmują także okres pracy naukowej i dydaktycznej w Polsce i Stanach Zjednoczonych.
Szer był zapalonym szachistą, melomanem i kolekcjonerem płyt. Miłość do muzyki klasycznej przekazała mu matka, która przyprowadzała go na pierwsze koncerty do Filharmonii Warszawskiej. Po wojnie chodził tam w piątki na cotygodniowe występy. W Nowym Jorku kontynuował swoje muzyczne pasje
i miał stały abonament w Carnegie Hall, gdzie – jak pisze we wspomnieniach – „barman, sympatyczny Irlandczyk, znał mnie i na przerwie przesyłał moją wódkę – Martini – ponad głowami tłumu”.
Z przyjaciółką Włodzimierza Szera, prof. Magdaleną Fikus, będzie rozmawiał Ryszard Burek z ŻIH-u.
Miejsce:
ŻIH, sala w Błękitnym Wieżowcu przy pl. Bankowym 2 (wejście od ul. Tłomackie, vis-a-vis drzwi wejściowych ŻIH-u). |
| | | |
| Projekcja z cyklu „Seminarium filmowe” Między stosownością a aberracją. Strategie przedstawiania Holokaustu w kinie fabularnym 25 marca br. (wtorek), godz. 14.00 |
| Spotkanie, które poprowadzi dr Bartosz Kwieciński, będzie poświęcone różnym strategiom opowiadania o Zagładzie w kinie. W odniesieniu do filmowych przedstawień Holokaustu zostanie omówiona zostanie kategoria stosowności oraz problem zawłaszczenia tematyki Zagłady przez teksty popkulturowe. Wykład ilustrowany będzie autorskimi filmami. Ukażą one istotny wkład kina w budowę humanistycznej i artystycznej narracji o Holokauście. Zobaczymy również jak niektóre wizje filmowe deformują pamięć o Zagładzie.
Miejsce:
ŻIH, sala w Błękitnym Wieżowcu przy pl. Bankowym 2 (wejście od ul. Tłomackie, vis-a-vis drzwi wejściowych ŻIH-u). |
| | | Spotkania ze sztuką – Menachem Kipnis 27 marca br. (czwartek), godz. 18.00 |
| | Menachem Kipnis (1878–1942) zyskał sławę przede wszystkim jako śpiewak: najpierw był kantorem, potem pierwszym tenorem w chórze opery warszawskiej. Na początku XX wieku rozpoczął także karierę dziennikarza i publicysty – pisywał recenzje teatralne, szkice i humoreski najpierw do gazet hebrajskich, potem jidyszowych: „Hamelic”, „Der Sztral”, „Hajnt” i in. Kolekcjonował pieśni i opowieści ludowe, czemu sprzyjał fakt, iż jeździł po całej Polsce z koncertami. Owocem tych podróży i pracy dziennikarskiej są cztery tomy pieśni i tomik opowieści z Chełma.
W gazecie „Hajnt” stworzył m.in. cykl „Portrety”, w kilku zdaniach opisywał sylwetki interesujących ludzi. Być może właśnie ta umiejętność oraz upodobanie do kolekcjonowania, m.in. aparatów fotograficznych, sprawiła, że obecnie jest uznany przede wszystkim jako fotograf. Kipnis niezmordowanie pracował jeszcze w getcie warszawskim, tuż przed śmiercią, jednak jego dorobek z ostatnich lat się nie zachował.
Miejsce:
ŻIH, sala w Błękitnym Wieżowcu przy pl. Bankowym 2 (wejście od ul. Tłomackie, vis-a-vis drzwi wejściowych ŻIH-u).
|
| | | | | | „Miasto i oczy” – fotografie Menachema Kipnisa |
| | „Miasto i oczy” – dokumenty fotograficzne Menachema Kipnisa
Trudno uwierzyć, że fotografia była dodatkowym zajęciem tego wybitnego śpiewaka, pisarza, folklorysty, popularyzatora muzyki. Ale jak to się zdarza w przypadku „ludzi renesansu“ wszystko, co robią, wynika z ich głębokiego zaangażowania i pasji.
Fotografia była wielką pasją Menachema Kipnisa. Zawdzięczamy mu fantastyczny dokument o walorach poznawczych, nie umniejszając artystycznym, przedstawiający życie żydowskie w II RP.
Jako dziennikarz i współpracownik nowojorskiego dziennika „The Yiddish Forward” („Forwerts”) zajmował się głównie fotografowaniem ludzi, mieszkańców miast i miasteczek.
Na wystawie prezentujemy zbiór ponad 90 fotografii z kolekcji YIVO w Nowym Jorku, przypominając jednocześnie postać tego wybitnego artysty, który znaczną część swego życia spędził w Warszawie na Tłomackiem, a zmarł w maju 1942 roku w getcie warszawskim.
Ekspozycja będzie dostępna dla zwiedzających w Żydowskim Instytucie Historycznym im. Emanuela Ringelbluma w przy ul. Tłomackie 3/5 w Warszawie
do 15 maja 2014 roku.
|
| | |
| „Obcy i niemili. Antysemickie rysunki z prasy polskiej 1919–1939" |
| | „Obcy i niemili” Ekspozycja prezentuje karykatury towarzyszące antysemickim artykułom. Stanowiły one jedną z metod stymulacji niechęci wobec Żydów, wpływając na nastroje i poglądy na tzw. „kwestię żydowską”.Wystawę można zobaczyć tylko do 31 marca 2014 r. w Żydowskim Instytucie Historycznym im. Emanuela Ringelbluma w przy ul. Tłomackie 3/5 w Warszawie. Czynna od poniedziałku do piątku w godzinach 11:00–18:00 oraz w niedzielę w godzinach 10:00–18:00.
|
| | |
|
