|   |  Żydowski Instytut Historyczny zamknięty dla gości  do odwołania 
 
 W związku z czasowym zamknięciem
instytucji kultury zapraszamy do wirtualnych odwiedzin. Wciąż mogą Państwo
kontaktować się z Archiwum i Działem Naukowym, oraz Działem Genealogii. Na naszej stronie internetowej pojawiają się nowe,
interesujące artykuły. Księgarnia działa online, więc można korzystać z
wydawanych przez nas książek. Zachęcamy również do śledzenia mediów
społecznościowych Instytutu oraz do korzystania z:   
 
 - portalu www.delet.pl 
  - zasobów www.cbj.jhi.pl 
  - www.ksiegarnianatlomackiem.pl  |  
  |   |   |   
  Wydanie
Specjalne nr 5 poświęcamy w całości Pracowni Konserwatorskiej Żydowskiego Instytutu
Historycznego im. Emanuela Ringelblum. W pracowni zabezpieczane są zarówno dokumenty archiwalne jak i dzieła 
sztuki — grafiki, rzeźby, akwarele, pastele, malarstwo olejne, rzeźby 
oraz fotografie a nawet płyty winylowe. Pod opieką konserwatorską znajduje się dziedzictwo grupy Oneg Szabat pracującej pod kierunkiem Emanuela 
Ringelbluma w czasie II wojny Światowej. Zbiory te, gromadzone i tworzone z narażeniem życia, ukryte zostały 
w podziemiach szkoły przy ulicy Nowolipki 68 w metalowych skrzynkach 
i dwóch metalowych bańkach na mleko. Odnaleziono je po wojnie w dwóch 
częściach — pierwszą w 1946 r., a drugą w 1950 r. W roku 1999 zostały 
one wpisane na listę UNESCO „Pamięć Świata” jako zabytek światowego 
dziedzictwa. |  
  |   |  Prace konserwatorskie przy bańce, w której ukryto dokumenty grupy Oneg Szabat
  
 
 Głównym celem konserwacji było utrwalenie stanu zachowania, w jakim była
 bańka tuż po wydobyciu z ruin w 1950 r. Podstawą przeprowadzonej 
konserwacji była konsolidacja kruchych warstw ziemi oraz zabezpieczenie 
obiektu przed dalsza korozją. Zapraszamy do portalu Delet, gdzie o konserwacji bańki opowiada Violetta Bachur, kierowniczka Pracowni Konserwatorskiej w ŻIH.  |  
  |  Konserwacja zabytkowej podłogi 
  „Była żydowska dzielnica mieszkaniowa w Warszawie przestała istnieć. 
Wielka akcja została zakończona wysadzeniem w powietrze warszawskiej 
synagogi o 20:15.” Tak w raporcie do SS-Obergruppenführera i generała 
policji Krügera z 16 maja 1943 roku, Jürgen Stroop opisał zburzenie 
Wielkiej Synagogi na Tłomackiem. W wyniku pożaru, jego płomienie wdarły 
się również do budynku Głównej Biblioteki Judaistycznej, obecnie 
siedziby Żydowskiego Instytutu Historycznego. W 2016 roku przeprowadzono konserwację przedwojennej posadzki, ale ślady zniszczeń są do dziś widoczne w holu głównym.
  |  
  |  Karty pocztowe z getta 
 
 W 2016 roku w pracowni konserwacji ŻIH przeprowadzono prace konserwatorskie 45 kart pocztowych z getta warszawskiego przekazanych przez prof. Anitę Prażmowską, historyczkę i wykładowczynię z London School 
of Economics.  Ze względu na stosunkowo dobry stan zachowania kartek i dokumentów, 
prace konserwatorskie ograniczyły się do oczyszczenia, podklejenia 
przedarć i prostowania kart. Wszystkich zainteresowanych zapraszamy do zapoznania się z treścią kart on-line w Centralnej Bibliotece Judaistycznej.  |  
  |  Konserwacja starodruków - perełki w zbiorach ŻIH 
  Arbaa Turim: Jore dea to najstarszy w kolekcji ŻIH-u starodruk 
spośród wytłoczonych w lubelskiej drukarni. Powstał on w 1635 roku. 
To jeden z najważniejszych kodeksów halachicznych, jego autorem jest 
pochodzący z Kolonii Jaakow Ben Aszer.Drugim starodrukiem w posiadaniu ŻIH-u jest jeden z dwóch konkurencyjnych tłumaczeń Biblii na język jidysz, wydany w Amsterdamie w 1679 roku przez Josefa Athiasa. Tłumaczenia dokonał Josef ben Alexander Witzenhausen. Zachęcamy do obejrzenia galerii zdjęć obiektów przed konserwacją i po.    |  
  |  Obrazowanie hiperspektralne w ŻIH
 
  Co to jes obrazowanie hiperspektralne? Jak przebiegał proces odczytywania nieznanych fragmentów Podziemnego Archiwum Getta Warszawskiego. W 2014 roku we współpracy z Wydziałem Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, ŻIH rozpoczął pierwszy etap prac nad tymi fragmentami, które były trudne w odczycie przez rozmycie atramentu lub całkowity jego zanik w wyniku
 wilgoci lub ataku mikrobiologicznego, na które to najcenniejsze 
świadectwo Zagłady narażone było przez 4 lata spoczywania w podziemnej 
skrytce. 
   |  
  |   |  |  
                            
                            
                            
                            
                            
                         
                     |