Rywalizacja może być źródłem zdrowego dynamizmu – pod takim stwierdzeniem z pewnością podpisaliby się pracowici muzycy zespołu Kensington, którzy konflikt i rywalizację umieścili w centralnym punkcie najnowszej płyty „Rivals”.

Nagrany w Berlinie krążek „Rivals” to kolejny ważny krok w obiecującej karierze zespołu. Wokaliście Eloiowi w nowym albumie najbardziej podoba się to, że pod względem tematyki czerpie on ze swojego poprzednia „Vultures”, jednocześnie stanowiąc jego zupełne przeciwieństwo. 

- „Chodzi o rywalizację z ludźmi wokół mnie, których czasem krytykuję. W ‘Rivals’ postawiłem sobie pytanie, czy mogę teraz krytykować samego siebie”, tłumaczy Eloi. 

Ostatecznie muzyk uznał, że owszem, może, a to dodało nowemu materiałowi intrygującego smaczku. Piosenki są introwertyczne, a jednocześnie pod względem dźwiękowym majestatyczne, czego najlepszym przykładem jest otwierający płytę utwór „Streets”. Jego hymniczny charakter sprawia, że aż się chce śpiewać razem z artystą, a melodia pozostaje w głowie już po pierwszym przesłuchaniu. Podobnie jest z utworem „War”, który wbrew tytułowi tworzy słoneczną aurę i z łatwością doprowadza tłum na festiwalu czy koncercie do punktu wrzenia.

Choć motywem przewodnim albumu jest rywalizacja, błędne jest wyobrażenie, że członkowie zespołu toczą ze sobą wojnę. Choć czasami faktycznie spierają się o beat perkusji czy riff gitarowy, jak przyznaje perkusista Niles: „Gdy piszesz piosenkę dla czteroosobowego zespołu, zawsze powstaje pewne dobre napięcie. Rywalizacja pomaga nam tworzyć wspólnie to, co potem staje się esencją Kensington”.

Za miks dźwiękowy „Rivals” odpowiedzialny jest laureat nagrody Grammy Tom Lord-Alge, znany ze współpracy z zespołami takimi jak Rolling Stones, The Cure czy No Doubt. Efekt jego pracy jest bardzo dynamiczny i naprawdę wrażenie. Gitarzysta Casper wyjaśnia, dlaczego to właśnie Lord-Alge był idealnym człowiekiem do tego zadania: „Chcieliśmy, aby na tym albumie było słuchać siłę i energię naszych koncertów na żywo”. „Naprawdę chcieliśmy dać z siebie wszystko, zwłaszcza jeśli chodzi o produkcję”, dopowiada Eloi. „Wiemy, czego chcemy i wiemy, jak to osiągnąć. Wszystko analizowaliśmy i skończyliśmy dopiero wtedy, gdy byliśmy całkowicie usatysfakcjonowani”.

Nastrój dziesięciu utworów z płyty z łatwością przeskakuje od uroczystego do radosnego – czasami w ciągu sekund. Charakterystyczny głos Eloia momentami brzmi jak personifikacja jesieni, co niesamowicie kontrastuje z letnimi dźwiękami gitary i optymistycznymi rytmami. „Niektóre piosenki są głośniejsze”, stwierdza basista Jan. „W pracy nad tym albumem nie ustanowiliśmy sobie naprawdę żadnych granic”. I faktycznie, album „Rivals” ma w sobie ogromny potencjał komercyjny, a przy tym zachowuje artystyczną uczciwość. Taki album mógł powstać dzięki dojrzałości muzycznej chłopaków z Kensington, do której doszli po latach wysprzedanych koncertów klubowych, ogromnych show na koncertach, sukcesów na listach przebojów i niezliczonych nagród, w tym MTV Award.

Niektóre z przeszłych doświadczeń zespołu odcisnęły istotne piętno na tekstach Eloi, co także świetnie wpisuje się w tematykę „Rivals”. „Rywalizacja, o której śpiewam, to konflikt wewnętrzny. Chodzi o kontrast, który powstaje, gdy jednego dnia grasz dla 20 000 ludzi, a kolejnego chcesz być sam i nie masz ochoty z nikim gadać”. Jednak takie złe humory nie trwają długo. „Zespół zawsze wyczekuje kolejnych koncertów, wciąż stara się być lepszym”, mówi wokalista. „Najważniejsze, byśmy wciąż tego chcieli. Sprawy poboczne takie jak pokusy życia w trasie nigdy nie zasłonią naszej wiary w wartość pracy”. Śmiejąc się, dodaje „Ostatnio byliśmy tak zmęczeni, że nie mieliśmy nawet siły wyjść i świętować zdobycia przez ‘Streets’ statusu złotego singla.”

Muzycy Kensington definiują się jako zespół nowej generacji. Jak wyjaśnia Eloi, „Liczba sprzedanych egzemplarzy albumu nie ma już takiego znaczenia jak kiedyś. W dzisiejszych czasach w tym biznesie trzeba naprawdę ciężko pracować i to jest właśnie to, co robimy”. Wspomina też, jak to kiedyś, aby wydać „Vultures”, zespół pożyczył pieniądze od mamy Caspera. „Gdyby pierwszy album nie odniósł sukcesu, bylibyśmy w tarapatach: bez pieniędzy, bez ukończonych szkół, z dużym długiem. Ten skok na głęboką wodę był świadectwem naszej wiary w obraną ścieżkę.”